Το Κέτο Τιραμισού αποτελεί συχνά αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των λάτρεων του φαγητού και φυσικά της Κέτο. Στην πραγματικότητα, πολλοί που ακολουθούν Κετογονική διατροφή δοκίμασαν διάφορες Κέτο και χωρίς ζάχαρη παραλλαγές αυτού του επιδόρπιου με καφέ. Συγκεκριμένα, το τυρί Mascarpone έγινε δημοφιλές χάριν αυτής της ένδοξης Βενετσιάνικης εφεύρεσης.

Δεδομένου ότι είναι Ιταλικό, είναι προφανώς μέρος της μεσογειακής παράδοσης. Βέβαια, καλύτερα να το ονομάσουμε νεότερη παράδοση, επειδή ο καφές δεν ήταν κάτι που οι άνθρωποι της Μεσογείου απολάμβαναν πριν από 2000 χρόνια. Παρόλα’ αυτά σήμερα, το επιδόρπιο αυτό είναι εξαιρετικά δημοφιλές σε όλο τον κόσμο.

Η ιστορία του Τιραμισού

Το όνομα αυτής της περίφημης λιχουδιάς, που μεταφράστηκε από την Βενετική διάλεκτο, σημαίνει «σήκωσέ με», και υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι οι εταίρες της Βενετίας την εφηύραν. Υποτίθεται πως θα τους έδινε ενέργεια! Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία! Ένα από τα πιο δημοφιλή ιταλικά επιδόρπια έγινε must για κάθε σεφ σε όλο τον κόσμο.

Η εκδοχή που γνωρίζουμε σήμερα είναι προϊόν μιας δημιουργικής διαδικασίας πολλών αιώνων. Ωστόσο, εμπειρογνώμονες της μαγειρικής και ιστορικοί της γαστρονομίας δεν συμφώνησαν ποτέ για την προέλευσή του, καθώς υπάρχουν πολλές διαφορετικές ιστορικές πηγές. Αυτές οι πηγές, με διάφορους τρόπους, μαρτυρούν την προέλευση αυτού του αγαπητού γλυκού.

Οι Βενετές Εταίρες και ο Cosimo de Medici

Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες μύθους είναι σίγουρα αυτός που μιλάει για τις Βενετές Εταίρες του 18ου αιώνα. Ωστόσο, η έμπνευση προήλθε από μια παλαιότερη λιχουδιά η οποία δημιουργήθηκε προς τιμήν του Δούκα Cosimo de Medici. Όταν επισκέφτηκε την Τοσκάνη, οι ζαχαροπλάστες σχεδίασαν ένα επιδόρπιο που το ονόμασαν “Η σούπα του Δούκα”.

Ήταν ένα είδος κρέμας αυγών. Το επιδόρπιο άρεσε τόσο πολύ στον Δουκα που το πήρε μαζί του στη Φλωρεντία και το σέρβιρε συχνά στο παλάτι του. Ωστόσο, οι εταίρες αξίζουν τη δόξα για το ότι έκαναν το Τιραμισού δημοφιλές.

Δόξα και Φήμη

Αυτό το επιδόρπιο έγινε τόσο δημοφιλές που σύντομα εξαπλώθηκε σε όλη τη Βόρεια Ιταλία. Συγκεκριμένα, τον 16ο αιώνα, ο στρατιωτικός διοικητής Baglioni τάιζε τους 300 στρατιώτες του με κρέμα αυγού και άγριου μελιού. Οι ευγνώμονες στρατιώτες το ονόμασαν αμέσως «Zabaglione Cream». Φυσικά, οι στρατιώτες επισκέπτονταν συχνά εταίρες, οπότε ήταν λογικό να μιλήσουν για αυτό το νόστιμο επιδόρπιο στις κυρίες αυτές.

Οι εταίρες αποφάσισαν να παίξουν μαζί του και το συνδύασαν με μπισκότα καφέ και έντονο λικέρ, ανακατεύοντας τα μετά όλα μαζί με τυρί μασκαρπόνε και κακάο. Σέρβιραν το επιδόρπιο στους πελάτες τους και το απολάμβαναν και οι ίδιες, προκειμένου να αναζωογονηθούν μετά τη «σκληρή δουλειά» ή για να έχουν ενέργεια για νέους πελάτες. Δηλαδή, η λέξη Τιραμισού προέρχεται από την Βενετική διάλεκτο και σημαίνει «σήκωσέ με».

Καλλιτεχνική αποπλάνηση

Το Τιραμισού έγινε τεράστιο θέμα σε όλη την Ιταλία. Οι καλλιτέχνες ειδικά το αγαπούσαν. Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα, εκείνες τις νεοκλασσικές περιόδους της Ρομαντικής, καλλιτέχνες από την Αγγλία ήρθαν στη βόρεια Ιταλία για να εμπνευστούν από τα έργα των μεγάλων δασκάλων.Συνήθως, απολάμβαναν το Τιραμισού επειδή ήταν εξαιρετικά φθηνό και νόστιμο.

Πώς φτιάχνουμε Κέτο Τιραμισού;

Το Κέτο Τιραμισού δεν πρέπει να σας φανεί δύσκολο! Το μόνο κακό του αυθεντικού Τιραμισού είναι η ζάχαρη. Και τα μπισκότα επίσης! Δεν θα χάσουμε χρόνο προετοιμάζοντας μπισκότα Κέτο αυτή τη φορά. Ωστόσο, αν θέλετε, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να τα φτιάξετε ακολουθώντας τη συνταγή μας για Κέτο Εκλέρ. Επίσης, δεν θα ψήσουμε ούτε θα μαγειρέψουμε την κρέμα Τιραμισού.

Το να το κάνουμε ωμό θα μας ανεβάσει πραγματικά (σημασία του τιραμισού). Θα χρησιμοποιήσουμε αυγά ορτυκιού γιατί δεν απαιτούν θερμική επεξεργασία και έχουν πολύ μεγαλύτερη πυκνότητα σε θρεπτικές ουσίες σε σχέση με τα κανονικά αυγά. Επιπλέον, το επιδόρπιο θα σερβιριστεί σε ποτήρι, καθιστώντας το κατάλληλο ακόμη και για τους αρχάριους και νέους λάτρεις της Κέτο. Ας πιάσουμε δουλειά!