Θερμιδική ή ορμονική απώλεια βάρους; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε!

Η απώλεια βάρους είναι κάτι πάρα πολύ εύκολο να συμβεί. Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για περιορισμό θερμίδων η απώλεια φαίνεται μια απλή ευθεία. Φυσικά, έχουμε ήδη αναλύσει εκτενέστερα στο YouTube κανάλι ότι οι θερμίδες είναι ένα φαινόμενο χωρίς υπόσταση. Όπως και ότι ο όρος ”βάρος” είναι λανθασμένος καθώς είναι σύνθετος και περιέχει υγρά, λίπος, οστική μάζα, αλλά και μυϊκό ιστό.

Ας δούμε ένα παράδειγμα και να αναλύσουμε για ποιον λόγο δεν είναι λειτουργικό. Αν δεν καταναλώσουμε καμία τροφή ή ρόφημα θα έχουμε απώλεια βάρους. Αυτό είναι γνωστό σε όλους και πιστέψτε με πολλοί το έχουν προσπαθήσει. Το να τρέχουμε όλη μέρα σε έναν διάδρομο είναι η επόμενη άμεση λύση, που φυσικά δεν καρποφορεί ποτέ.

Δεν είναι αποδοτικά καθώς όχι μόνο δεν χάνουμε λίπος, αλλά το σώμα έχει μπει σε μια κατάσταση λιμοκτονία και αυτό που αρχίζει να μειώνεται δραματικά είναι ο μυϊκός ιστός και η οστική μας μάζα. Η ζυγαριά σίγουρα θα πέσει και εμείς θα έχουμε την απώλεια βάρους που θέλαμε. Ήταν όλο αυτό μια υγιεινή προσέγγιση; Σίγουρα όχι!

Ορμόνες και όχι θερμίδες

Γιατί λέμε ορμόνες και όχι θερμίδες; Ας υποθέσουμε ότι θα καταναλώσουμε 2000 θερμίδες από κρυσταλλική ζάχαρη και 2000 θερμίδες από κρέας. Όπως βλέπουμε υπάρχει θερμιδικό ισοδύναμο, αλλά οι ορμονικές αλλαγές στο σώμα θα είναι τελείως διαφορετικές. Η ζάχαρη θα ανεβάσει απότομα το σάκχαρο και θα γίνει έκκριση ινσουλίνης για να μπορέσει να έρθει το σώμα ξανά σε ομοιόσταση.

Φυσικά, αυτό δεν συμβαίνει ποτέ και το σάκχαρο πέφτει πολύ περισσότερο και υπάρχει το φαινόμενο της υπογλυκαιμίας. Η ανάγκη για να τραφούμε ξανά μέσα σε 45 με 90 λεπτά λόγω της αίσθηση της πείνας είναι πλέον κάτι ”φυσιολογικό”, όχι δεν είναι!. Σε αντίθεση με το κρέας που το περιεχόμενο σε λίπος και πρωτεΐνη θα κρατήσουν το σάκχαρο και την ινσουλίνη χαμηλά και δεν θα υπάρξει υπογλυκαιμία. Άρα, θα νιώσουμε κορεσμό και η αίσθηση της πείνας δεν θα κάνεις την παρουσία της παρά αρκετές ώρες αργότερα.

Εφαρμογή στην διατροφή

Σε μια δίαιτα εστιασμένη σε θερμίδες περιορίζουμε τις συνολικές θερμίδες, ίσως ακόμη και το λίπος, καθώς έχει την υψηλότερη θερμιδική πυκνότητα ενέργειας από τα τρία μακροθρεπτικά συστατικά. Τώρα η πείνα, ο επιβραδυνόμενος μεταβολισμός, η χαμηλή επιθυμία για άσκηση και κατανάλωση ενέργειας είναι τα φυσικά αποτελέσματα. Η απώλεια βάρους πλέον είναι μυϊκός ιστός και πολύ λίγο λίπος, οπότε η βιωσιμότητα είναι δύσκολη.

Ένας λόγος που όσοι σταματάνε τις λεγόμενες δίαιτες και παίρνουν πίσω τα κιλά είναι το φαινόμενο της λιμοκτονίας. Το σώμα έχει μπεί σε μια εμβέλεια, όπου προσπαθεί να κρατήσει το συσσωρευμένο σωματικό λίπος ως ρεζέρβα για αυτή την εκτάκτου ανάγκη κατάσταση την οποία βρίσκεται. Συνάμα αλλάζει και η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, δεν λειτουργεί το ίδιο. Θα προτιμήσει να μεταβολίσει μυικό ιστό, δηλαδή πρωτεΐνη να την σπάσει σε αμινοξέα και να τροφοδοτήσει το σώμα με νέα ενέργεια.

Σε μια δίαιτα τώρα εστιασμένη στις ορμόνες, οι στόχοι μας είναι διαφορετικοί. Χρειαζόμαστε αρκετή πρωτεΐνη (συντήρηση και αύξηση μυϊκού ιστού), λίπος, μικροθρεπτικά συστατικά και ελάχιστο υδατάνθρακα. Αυτό θα κρατήσει χαμηλά την ινσουλίνη που σημαίνει θα μεταβολίσουμε λίπος για ενέργεια. Αν ακόμη ασχολείστε με θερμίδες, αυτό σημαίνει ότι με περισσότερες θερμίδες ο μεταβολισμός αυξάνεται και η πείνα μειώνεται. Η πρόσβαση στο συσσωρευμένο σωματικό λίπος μεγιστοποιείται. Η βιωσιμότητα της δίαιτας βελτιώνεται και έχουμε απώλεια βάρους ή καλύτερα λίπους!

Άσκηση το άλλο 100%

Η άσκηση είναι το άλλο 100%, γιατί και η διατροφή είναι ένα 100% από μόνη της. Δεν υπάρχει 20% από αυτό 50% από εκείνο. Αν δεν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα για αυτό που κάνουμε και είναι μόνο ένα κομμάτι ή ποσοστό τότε χάσαμε τον έλεγχο.

Με επίκεντρο τις θερμίδες, ο στόχος είναι ένας μεγάλος όγκος χαμηλής έντασης αερόβιας άσκησης. Όμως η απώλεια βάρους είναι ξανά γενικευμένη και θα μπορούσε να προέλθει από μυικό ιστο, υγρά, λίπος ή οστική μάζα. Σε πρώτη φάση η ανάγκη για τορφή αυξάνεται για να αντισταθμίσει τις θερμιδικές δαπάνες. Για ακόμη μια φορά, αυτό δεν είναι βιώσιμο και είναι χρονοβόρο.

Με το ορμονικό πρωτόκολλο, η άσκηση αποτελείται από σύντομες περιόδους υψηλής έντασης έως ότου επιτευχθεί η μεταβολική αποτυχία. Επίσης, σύντομες περιόδους προπόνησης με βάρη σε εμβέλειες δύναμης και υπερτροφίας. Έτσι, θα υπάρξει μεγαλύτερη παραγωγή τεστοστερόνης, αυξητικής ορμόνης (HGH) και έχουμε απελευθέρωση μυοκινών. Αυτό οδηγεί στην αλλαγή της σωματοδομής με προτεραιότητα την καύση λίπους και αύξηση του μυικού ιστού.

Η σύγκριση στην πραγματικότητα

Μια πολύ καλή σύγκριση μπορούμε να δούμε μέσω των αθλητών που κάνουν αγώνες ταχύτητας σε σχέση με αυτούς που κάνουν μαραθώνιο και στα δυο φύλα. Από την σωματοδομή τους θα καταλάβουμε πως η άσκηση επηρεάζει τις ορμόνες. Αν και ο μαραθωνοδρόμος έχει ξοδέψει περισσότερες ”θερμίδες” από τον σπρίντερ και οι δύο είναι χαμηλά σε ποσοστά λίπους, αλλά ο μυικός ιστός είναι σε διαφορετικά επίπεδα.